Veñen como tolos

E agora von a falar con Quenxe. Eu falei, cando ti me contaste o do accidente... que tuvestes sorte. Pero non se publicou, porque eu o deixei falado no micro, pero meu neto non sei que fixo e apareciu todo borrado.

Pero eu sentín moito o do teu accidente. Gracias que non fui... que non tuviste percance ningún. ¡pero rompestes todo o coche!. E hai que ir con cuidado, porque aunque non seas ti, xa sabes que veñen como tolos. E hai que ter muito cuidado.

E celebrei muito que foras de viaxe, e che escribín duas veces, e as duas veces se borrou. E eu ayer mirando o meu blog, vexo que non está nada escrito do que eu escribín. E ti dirás... ¿e esta non se acorda de min?. Pois me acordo sempre, me acordo sempre que fuches o principal que me escribiches.