viernes, 25 de julio de 2008

El mundo fue evolucionando

36 comentarios:

Unknown dijo...

Y seguirá evolucionando, aunque el hombre esté empeñado en destruirlo y autodestruirse.

Pienso que la inteligencia divina intervendrá en su momento.

Saludos Y Felicidades por la entrevista de la BBC


Letizio Pantoja

Anónimo dijo...

Mi querida señora, a pesar de haber oìdo hablar de Ud. hace algùn tiempo sòlo hoy-y porque la vì en una entrevista en TV- me he decidido a echar una ojeada a tan interesante blog. Permìtame decirle que me siento muy impresionada de ver còmo una persona de su edad se mantenga en tal condiciòn y muestre una habilidad-y agilidad-mental realmente envidiable que muchos jòvenes ya se quisieran. Le escribo desde Chile, a propòsito, y le digo que desde hoy segurè sus escritos fielmente. Con agradecimiento por haber Ud. compartido sus pensamientos con el mundo, le saluda
Ampylar.

Anónimo dijo...

CANTIGAS VARIAS

Árdelle o eixe, árdelle o carro,

árdelle o eixe, hai que mollalo,

hai que mollalo, hai que mollalo

árdelle o eixe, árdelle o carro.



San Antón, San Antoniño,

o santo máis queridiño,

San Antón, San Antoniño,

dá me forza no carácter,

como ó porco no fuciño.

...

Se te casas en Ourense pídelle a proba primeiro BIS

da cacheiriña do porco e o bon viño do Ribeiro BIS

Se vas ó Ribeiro, ó Ribeiro de Avia,

se vas ó Ribeiro, vai por Ribadavia,

vai por Ribadavia, ven por Ventosela,

que hai unha neniña que dá xenio vela,

que dá xenio vela, dá noxo mirala,

se vas ó Ribeiro vai por Ribadavia.

Que ben fixeron teus pais en facerche custureira

cando chove non te mollas BIS

cando fai sol non te queimas.

Teño unha morena alá en Viascón,

teño outra na Puebla e outra en Marcón

e outra en Marcón, e outra en Marcón,

teño unha morena alá en Viascón.

Non te cases cun ferreiro que é moi malo de lavar, BIS

cásate cun mariñeiro que vén lavado do mar,

que vén lavado do mar, ailelelo, ailalalo.

Miña nai, miña naiciña, (2 veces)

como a miña non hai ningunha,

que me quentou a cariña (2 veces)

co calorciño da súa.

A raíz do toxo verde, (2 veces)

é moi mala de arrincare,

os amoriños primeiros, (2 veces) BIS

son moi malos de olvidare

ailara....

Unha vella díxolle a outra (2 veces)

polo burato da porta:

ti goberna a túa vida (2 veces) BIS

que a miña nada che importa.

ailara..

Nena que vénde-las peras, (2 veces)

cantas che mandaron dar,

para ti, meu queridiño (2 veces) BIS

non mas mandaron contar

ailara...

Dáme o que che pido nena

que non che pido diñeiro,

dáme a túa ovella negra

pra xuntare ó meu carneiro BIS

Ailelelo...

E ti telo, telo, non o queres dar,

pra despois de vella podelo salgar,

podelo salgar, podelo salgar,

e ti telo, telo, non o queres dar,

ailelelo...

Vivir na Coruña que bonito é,

andar de baranda e dormir de pé,

e dormir de pé, e dormir de pé,

vivir na Coruña que bonito é.

Ó pasar por Camariñas, por Camariñas pasei cantando.

As nenas de Camariñas quedan no río, quedan no río lavando.

Camariñas, Camariñas, ai que xa me vas camariñando.

Por unha de Camariñas vivo no mundo, vivo penando.

Miña Virxiña do Monte, que ós mariñeiros sempre vixilas!

Non permitades que morra lonxe da terra, da terra miña!

Se vas ó convento de Herbón

mira pró lado dereito

verás o San Benitiño

botando auga polo peito BIS

Ailalelo

E se unha perna teño aquí

e outra no teu tellado

mira se te quero nena

que estou escarranchado BIS

Karen dijo...

No lo puedo oír. :(

Anónimo dijo...

señora, leí aquella vez que dijo que los niños de ahora son unos soeces, pero los que le somos fieles al blog no semos asi.
asi que gracias por escribir y me gustaria que siempre que escriba se grabe hablando porque es entretenido oirla, señora, adios, y espero que dure mucho, que me entretengo con las historias que nos cuenta, y me gustaria que hablase de su juventud e incluso que colgase fotografias, al igual que usted crecio en Galicia, yo creci en un bonito pueblo de Mallorca (En las Islas Baleares), tengo 13 años, asi que aun me queda mucho que vivir, usted cuidese y sientase joven y fuerte, no piense en esos malos momentos y quitelos de su cabeza, no piense que se va a morir, porque ello incita mas a la muerte. yo, tambien tengo un blog, aunque nunca publico porque nose como se hace, pero da igual, gusta mas escucharla a usted, venga, cuidese, y vuelva a escribirnos.

Anónimo dijo...

Maria Amelia, a ver, su nieto como le hizo su blog, es que yo tengo un blog, y no consigo volver a publicar, y intento publicar pero no lo consigo.

Anónimo dijo...

Que entragnable video!!! M.Amelia estas genial!!!! Los inglesitos lo han hecho de maravilla! Se me ha puesto el corazon encogido cuando te he visto por las calles de Combarro, (me equivoco?) yo estuve alli, paseando por esas mismas callecitas y viendo sus brujas, precioso de verdad! Hoy 26 de Julio es mi cumpleagnos, y aunque estoy con mi marido, estoy un poco triste al estar lejos de los mios....en fin, achuchones! (Carmen, cantabruca en Holanda)

chelistamara dijo...

Carmen de Holanda ¡FELICIDADES!. No te canto el "Cumpleaños Feliz" porque eso de cantar no es mi fuerte. Pero te deseo todo lo mejor. Y no te pongas triste... que nos tienes a todos nosotros aquí... acompañándote. Venga ¡alegra esa cara! y un besazo enorme ¡ENORME!.

CHELIS

°J°e°a°n° dijo...

Buenas tardes!

Saludos desde México en chiapas.

He seguido su blog leyendo una y otra vez, es un honor para mi y con todo cariño entregarle un premio que está en mi blog, pase a recogerlo cuando guste =)

PREMIO AL ESFUERZO PERSONAL

Vamos evolucionando...

Saludos!

Jayja para tí... dijo...

No se puede oir el video, abuela...

un beso...otro...otro...

Anónimo dijo...

Gracias Chelis! Eres un sol, ya te lo dije ayer via messenger, pero te lo repito aqui, Amelia, espero estes bien, un besote!

Anónimo dijo...

Pero...¡esto es un invento!.
No voy a decir que no me gustara ya usted,por algo la leía ocasionalmente,pero reconozco que oirla me produce aún más placer que leerla.¡Hay tantos matices en la palabra hablada que se pierden en la escritura! Y el acento gallego es tan "trilce" (término acuñado por el poeta peruano César Vallejo para definir la mezcla de tristeza y dulzura).
Vamos,que me ha encantado,y si encima su nieto se ahorra tiempo, el hombre,pues ya perfecto.
Ya puestos,hay algo que personalmente me encantaría,y sería oir una poesía recitada por Quenxe.¿Por qué no se lo propone? ¡Seguro que hay más gente a la que le gustaría!¡Por favor,Amelia,por favor Quenxe!¡Dennos ese gusto!

¡Pido apoyo popular para respaldar mi idea!

Un abrazo.

Anónimo dijo...

no se oye nada

Anónimo dijo...

PUES LO SIENTO,PERO ME HE METIDO EN LA PAGINA DEL PROVEEDOR DEL ARTILUGIO PARA VER SI ESPECIFICABAN ALGUN SOFTWARE PARA PODER OIRLO,PERO SOLO ME ENCUENTRO NOVIAS ASIATICAS :(

DONDE TE HAS METIDO,NIETO!?,JAJAJAJ!

EL CASO ES QUE MI PC ES UNA PATATA Y YO SI LO OIGO....¿¿¿¿????

NO PUEDO AYUDAR,LO SIENTO.

Deric dijo...

el mundo està vivo, por eso evoluciona siempre, aunque los humanos no sepamos entenderlo.
Un placer pasar por su casa.

Karen dijo...

En Firefox no lo puedo oír pero sí en Internet Explorer. :)

Jayja para tí... dijo...

Bueno, después de varios días y de no poder oir tus videos, pude oirte, pude verte, y si alguna ves tuve duda de si nos leías, pues ya no me queda duda, si que nos lees!!!, así que aunque no escibas, no contestes, si queremos llegar a tu corazón, sólo tenemos que hablarte (escribirte).
No voy a sacar cuenta de cuántos años tienes porque eso ya no importa, lo más importante de tí, es esa emanación de amor del que todos quedamos enamorados.
Yo, no me doy por vencida, no le pido a mi corazón cuando ama, que no lo haga, el es dueño de los sentimientos, y si estos son buenos, mucho más, de esta forma, lo he dejado que la ame a usted infinitamente, y siempre tendrá un lugar en el mio, porque en mi corazón sólo mando yo.

Un beso, abuela del Universo, que alegría saber que pese a no tener las nuestras propias, usted alegra nuestra vida,
suya,

Jayja

Anónimo dijo...

Hola, podes agregarme al msn si asi lo deseas, me llamo Nelida y mi msn es tia.tesoro@hotmail.com, tengo casi 80 años, y la verdad que tu te conservas de maravillas a tus 95.

saludos.

Lila Ortega dijo...

Me impresina mucho cómo nos has movido a todos, creo que tiene que ver con que en nuestra cultura de consumo y productividad hemos desatendido la sabiduría, la alegria y la belleza d elos mayores y tu nos las traes a la cara sin aspavientos y con la humildad que es tu tesoro... desde que te leo, quiero más y más a mi madre... gracias también por eso.

Anónimo dijo...

y el parte meteoro-ilógico de chelis?

yo voto por lo del quenxe

que lea,que lea!!!

chelistamara dijo...

María Amelia ¡caramba con los deportistas españoles, no lo están haciendo nada mal!... ¿eh?.

A mi también me gustaría oír una poesía recitada por Quenxe. Así que yo me uno a esa solicitud. Aunque todos sabemos lo difícil que es Quenxe "para esto". Pero puede ser que nos sorprenda... también nos sorprendió (a mi por lo menos) su "bis cómica" cuando escribió "la canción del pirata" de Espronceda, en el momento justo y adecuado. Bueno... si hay que firmar una instancia, yo la firmo y me uno a ti (a la persona que le pide ésto a Quenxe).

Gracias, Carmen, el solete eres tú. Espero que al final te hayas alegrado un poco y ese cumpleaños haya sido feliz en compañía de tu marido. Un besazo enorme.

LOLITA ¿dónde estás? ¡que te echo de menos!. Que ya sabes que me gusta mucho verte por aquí. Y a Baterflai también... que anda "escopetada" y escribe y se va"zumbando" a estudiar. Y Gedc... ¿qué pasa contigo Gedc? ¿ya no quieres nada con nosotros?, ya sabes que María Amelia siempre se acuerda de ti. Y echo de menos al"veraneante" que ni siquiera nos ha contado cómo ha pasado esas vacaciones. Aunque me imagino que muy bien. Otro besazo enorme para ti y para todos. Y el más grande para María Amelia.

CHELIS

fgiucich dijo...

Vengo a dejarle un saludo y un abrazo. Que ande usted muy bien.

Anónimo dijo...

Pero chica, tú me "hueles" o qué?
El "veraneante" acababa de pedirte el parte "meteoro-ilógico" (la falta de lógica es la del tiempo en Galicia, no la tuya, que conste) y siete minutos después, preguntas por mí...tú eres un poco "meiga"...mmmm.
El caso es que traía el "zurrón" cargado de aclaraciones que, ahora, a toro pasado y con el tema descontextualizado, me parecen que ya no vienen a cuento. Mejor pasar página, si acaso pidiendo disculpas por la innecesaria dureza de aquel comentario. Debí tener en cuenta entonces que a la abuela, como a los soldados el valor, hay cosas que se le deben suponer, por mucho que el calentón del momento le impidiese expresarse bien. Espero que este atenuante (el del calentón) se me aplique también a mí.

Lo malo de coger vacaciones en Julio es que, en Agosto...creo que mejor no sigo por ahí, es demasiado duro...snif!

Mi nick de hoy es un homenaje al gran Raphael, que sé que le gusta a la abuela, y de quien tanto se está hablando estos días por la tele.

Un saludo y mi voto por lo de Quenxe, sería un puntazo!

NA-DAAAL, NA-DAAAL, NA-DAAAL COJONUDOOO, CO-MO NA-DAAAL, NOHAY NIN-GUNOOO!

Anónimo dijo...

se muy poco gallego y la figura de quenxe siempre me ha fascinado,tan enigmatico y discreto.
me emcantaría que la abuela le diese la oportunidad de recitarnos algo y así conocer su voz.
ojalá.
muchos besos.

Anónimo dijo...

Querida María Amelia,

Hace un rato que sigo sus "andanzas" y finalmente, tras ver el hermoso video que le hicieron (yo hago videos también, y por eso me gustó tanto la calidad del que le hicieron), quiero aprovechar para fecilitarla y expresarle lo mucho que admiro su voluntad de vivir y su abierta apreciación por todo lo que es soleado en la vida.

Le envía un abrazo un gallego que nació en Argentina, vive en Nueva York, y que reparte sus afectos entre Buenos Aires, NY y Santiago de Compostela.

Jayja para tí... dijo...

Con rosas quiero besarte...
y en cada una de esas rosas
en cada uno de esos pétalos
un beso mio para usted
fuerte
oloroso
agradecido
de su tiempo
de su cariño
de acordarse de mí,
rosas de mi alma
para vos


una nieta...

Paula dijo...

Vengo así
corriendo
corriendo
pego un salto
y te doy un
BEEEEEEEEEESOOOOOOOOO!!

:)

¿Cómo va por allí?
Acá cenando, hace frío y sigue el clima espantoso.
El sábado nos reunimos todos los comentaristas de un blog que leemos bastante acá en Argentina: comimos, cantamos y nos divertimos mucho.
Qué bueno sería poder algún día juntarnos todos los que te leemos a vos, no?
Lástima estar tan lejos!!
Igual, va mi abracito desde acá en esta connnnnngeladísima noche porteña.
Besos a todos desde Buenos Aires!

MJBU dijo...

Señora Maria Amelia, dejeme flicitarla.
El dia de hoy supu de usted y su blog gracias al blog de la señora Olive, que Dios la tenga en el cielo.

Pues escuche sus comentarios, tambien vi varios de sus videos. Dejeme decirle que ustedes toda una persona a admirar, le deseo mucha suerte y que Dios me la vendiga mucho, y por favor siga comentando mas cosas de la vida. sus palabras son como el la brisa que consigo trae paz, el solo echo de escucharla me eleva a otro nivel. Hombre cuanto no quisera que mi madre tubiese el mismo afan y el saber del internet como ustes y esto que mi madre solo tiene 58 años de edad.

De cualquier forma le queria dejar saber que me ha encantado su blog, de ahora en adelante estare pendiente, mi nombre es Mario Josue, tengo 21 años de edad y soy originario de El Salvador.

Que Dios la vendiga mucho!!!!!!!!!!!!!!!

LA MEXICANA dijo...

hola Maria Amelia paso a dejarle un saludo muy grande y un beso de su seguidora de Lalín, cuidese mucho!!!!

chelistamara dijo...

Ahí va el parte meteoro-ilógico: SOOOOLLLLLL, aunque para mañana dan nubes y lloviznas ¡mecachis!. Así que hoy "toca" playa...

"Veraneante", te llames Javier... Julián... o como sea. Para la buena gente todos son atenuantes. Y no soy "meiga", ¡ya me gustaría!, simplemente es cuestión de "telepatía" o "empatía" (jejeje). De todas formas: "Bienvenido a bordo". Intentaremos hacerte más llevadero el mes de agosto. Pero no te quejes... que otros no podremos ni irnos de vacaciones ¡que dura es la vida!

MARIA AMELIA: Tienes que convencer a Quenxe para que escoja una poesía (la que quiera), la grabe y nos deje disfrutar del placer de escuchar su voz. Con la buena relación que hay entre vosotros, no creo que te resulte muy difícil convencerlo. Así lo esperamos unos cuantos.

Amelia, muchos besos y muchos besiños para todos.

CHELIS

Anónimo dijo...

yo digo lo mismo que chelis, estaria bien, como esta abuela? hace dias que no escribe, estoy deseando volver a oirla, y comentarle.
ahora me estoy comiendo un helado de limon, que apetece...

Anónimo dijo...

lindo blog :p

tchi dijo...

Y tu acompañas la evolución del mundo...

Muy bueno el vídeo.

Felicitaciones.

Besos.

Anónimo dijo...

Es alucinante, nunca había visto a una persona de 95 con su propio blog. Bueno, pues nada, ¡¡escribe muchas cosas!!

ponchada dijo...

maría amelia...leí varios post tuyos. te encuentro no sólo moderna, sino que también una mujer inteligente y fuerte, aunque hables de tus debilidades y flaquezas también. llegados los años que tienes y con todo lo que haz pasado, visto y vivido..el ver como todo se va desplomando...es entendible que uno no se amargue.
aunque soy joven aún y seguramente me queden muchos años todavia, desde mi generación a la actual, ya se desvirtuó muchísimo todo. y es indignante.

es increible tu agilidad mental y la manera en que te expresas. No sabía de tí hasta que hace un ratito mientras paseaba por la página (porque soy nueva aquí) te encontré. Amelia, estas rodeada de mucho amor y personas que desde la distancia te abrimos las puertas de nuestro corazón. espero saber pronto de tí y que sigas grabando o escribiendo, da igual para mí. Porque lo que me gusta es lo que expresas. te mantienes activa y eso es super importante a tu edad...como le digo a mi abue que tiene 80 añitos..es increíble abuela cómo te mantenés!!! (aún con su by pass, diabetes y todo el pastillero con el que anda)

Cariños y abrazos

Gaby (Argentina)

Juliawan dijo...

hmm bahasa spanyol ya ini ><