miércoles, 7 de marzo de 2007

Ahora entrevisto yo

Como aún estoy algo pachucha y no tengo inspiración, y vosotros estáis cansados de leer mis entrevistas, ahora os voy a hacer una entrevista yo a vosotros.

Ahí va.

¿Qué pensaste cuando viste el blog por primera vez?

¿Cuál ha sido la entrevista o el artículo del blog que más te ha gustado? ¿Por qué?

¿De qué te gustaría que hablase en un artículo?

Después de haber conocido mi blog, ¿se lo has enseñado a gente mayor? ¿Qué han dicho?

¿Por qué crees que el blog ha tenido tanto éxito en los medios?. ¿No crees que esto que hago yo debería ser algo normal y no una cosa rara?

¿Cual ha sido la cosa más sorprendente que te ha pasado con el Internet?

¿Eres feliz?. ¿Tienes ganas de vivir?. ¿Estáis preparados para tener 95 años?

Espero vuestras respuestas. Un abrazo.


62 comentarios:

Anónimo dijo...

MARIA AMELIA..PONLE MUSICA QUE TU SABES.-

A Virxe da Barca


Veño da Virxe da Barca,
da Virxe da Barca veño,
veño de abala-la pedra,
de abala-la pedra veño.
Díxenvos unha mentira,
veño de abala-la pedra,
veño de abala-la grande,
que a pequena abala ela.
Nosa señora da Barca
ten o tellado de pedra,
ben a puidera ter de ouro,
miña Virxe se quixera.
Nosa señora da Barca
ten un teito bo de pedra;
di a campana na volta:
¡cantas voltas vai dar ela!
A miña Virxe da Barca,
para o ano hei de volvere
que me quedou a mantilla
no altar por recollere

M. dijo...

Cuando leo su blog pienso que es tan encantador que usted está compartiendo sus memorias. Es como la lectura de un libro, pero usted es verdadera.¡Gracias!

querida_enemiga dijo...

Descubrir este blog fue un regalo de Reyes, porque lo descubrí la mañana de Reyes y me entusiasmó. Tengo especial cariño a los abuelos ya las abuelas en general, su sabiduría es imprescindible para que los demás crezcamos como personas.

Cuando usted habla de la Guerra Civil, de lo que vivió, de cómo ha cambiado para usted la vida y la sociedad, es lo que más me gusta. Y me interesaría leer mucho más al respecto, de cómo se vivía hace no tantos años en este país.

Creo que la gente mayor no está acostumbrada a las herramientas informáticas y la mayoría no sabe lo que es un blog, así que es natural que su blog haya causado sorpresa e interés en los medios.

Y sí, soy feliz, tengo muchas ganas de vivir y creo que estoy preparada para llegar a los 95, ¡¡y más allá, ojalá!!

Le deseo una pronta y absoluta recuperación. Le mando muchos besos cariñosos.

Bastet dijo...

¿Qué pensasteis cuando visteis el blog por primera vez?
Wow. Sería genial que más personas como Amelia se animaran a contarnos sus historias. ¡Que blog tan lindo!
Esas son las ideas que pasaron por mi mente cuando comencé a leer el blog.

¿Cuál ha sido la entrevista o el artículo del blog que más os ha gustado? ¿Por qué?
Varias, pero una de mis favoritas es cuando se encontró sana en una epidemia de gripe comiendo galletas. Todo comenzó como una travesura, pero al final es una enseñanza.

¿De qué os gustaría que hablase en un artículo?
Me encanta todo lo que escribe. Me emociona cuando escribe sobre la guerra. Y esas fotografías antiguas con las que ilustra son de lo mejor.

Después de haber conocido mi blog, ¿se lo habeis enseñado a gente mayor? ¿Qué han dicho?
Lo mostré a gente no tan mayor, fue gracioso cuando un amigo dijo "!¿en serio tiene 95?¡"

¿Por qué creeis que el blog ha tenido tanto éxito en los medios?. ¿No creeis que esto que hago yo debería ser algo normal y no una cosa rara?
Es normal que las personas tengan un blog, pero lo que hace especial a este es la blogger, primero, ¿cuánta gente llega de menos a los 90 años de edad?, creo que no mucha. Luego, tampoco existen muchas personas mayores que de menos se acerquen a una computadora, tal vez creen que no es necesario. Atreverse es el primer paso y usted comenzó excelente.

¿Cual ha sido la cosa más sorprendente que os ha pasado con el Internet?
Últimamente nos sorprenden tan pocas cosas, pero creo que algo super que me paso fue encontrar a alguien con quien había perdido contacto por medio de un blog.

¿Sois felices?. ¿Tenéis ganas de vivir?. ¿Estáis preparados para tener 95 años?
Generalmente soy feliz, y sí, con ganas de vivir, pero vivir tanto tiempo... no sé si ahora este preparada, seguramente el tiempo te va preparando

Recupérese pronto. La escuchare en la entrevista que le hicieron para www.toquedequeda.net/nadia

=^..^=
Saludos

Anónimo dijo...

¿Qué pensasteis cuando visteis el blog por primera vez? Que en la foto te parecías a mi abuela Maruja y cuando te leí hablabas igual que ella,que era de Sada y tendría tu edad (nació en el 12). Así que me la resucitas de vez en cuando

¿Cuál ha sido la entrevista o el artículo del blog que más os ha gustado? ¿Por qué? Me gustó mucho la de la gripe, mi abuela contaba tambien historias de 1919, se le murió una tia.

¿De qué os gustaría que hablase en un artículo? Cuentanos historias, anecdotas, hablanos de tu familia...

Después de haber conocido mi blog, ¿se lo habeis enseñado a gente mayor? ¿Qué han dicho? Si, a mis padres, les gustó mucho

¿Por qué creeis que el blog ha tenido tanto éxito en los medios?. ¿No creeis que esto que hago yo debería ser algo normal y no una cosa rara? Tuvo exito porque eres una mujer muy amena contando las cosas. Si debería ser más habitual, pero es dificil introducir las nuevas tecnologías en determinadas edades. Tu eres, se nota que has sido siempre, muy moderna
¿Cual ha sido la cosa más sorprendente que os ha pasado con el Internet? He conocido a i pareja actual, nunca me lo hubiese imaginado

¿Sois felices?. ¿Tenéis ganas de vivir?. ¿Estáis preparados para tener 95 años? Si,SI, Si estoy como tu firmo ahora mismo.

Un besazo

chüpetina dijo...

====>¿Qué pensasteis cuando visteis el blog por primera vez?
pues... anda, qué sencilla, qué maja, qué vida tan distinta vivió y qué interesante!
====>¿Cuál ha sido la entrevista o el artículo del blog que más os ha gustado? ¿Por qué?
cuando explicabas tu infancia en la guerra, o lo de curarte con las galletas. es curioso y muy diferente...
=====>¿De qué os gustaría que hablase en un artículo?
de cómo conociste al padre de tus hijos, de cómo fue vuestra vida.
====>Después de haber conocido mi blog, ¿se lo habeis enseñado a gente mayor? ¿Qué han dicho?
no conozco a mucha gente mayor...
====>¿Por qué creeis que el blog ha tenido tanto éxito en los medios?. ¿No creeis que esto que hago yo debería ser algo normal y no una cosa rara?
sí, debería ser normal. pero como la mayoría de la gente mayor es reticente a usar internet, pues llama la atención.
===>¿Cual ha sido la cosa más sorprendente que os ha pasado con el Internet?
conocer a gente majísima en mi propio barrio :)
====>¿Sois felices?. ¿Tenéis ganas de vivir?. ¿Estáis preparados para tener 95 años?
soy muy feliz, desde hace tiempo, y lo disfruto al máximo. las ganas de vivir ni me las planteo, están ahí. yo quiero tener 95 años, pero sólo si sigo con la felicidad de ahora :)

besos babosos, cyberabuelita, y recupérate pronto (déjate cuidar y querer)

ella dijo...

¿Qué pensasteis cuando visteis el blog por primera vez?

¿Cuál ha sido la entrevista o el artículo del blog que más os ha gustado? ¿Por qué?

¿De qué os gustaría que hablase en un artículo?

Después de haber conocido mi blog, ¿se lo habeis enseñado a gente mayor? ¿Qué han dicho?

¿Por qué creeis que el blog ha tenido tanto éxito en los medios?. ¿No creeis que esto que hago yo debería ser algo normal y no una cosa rara?

¿Cual ha sido la cosa más sorprendente que os ha pasado con el Internet?

¿Sois felices?. ¿Tenéis ganas de vivir?. ¿Estáis preparados para tener 95 años?
1- Pensé que no hay que perder nunca la ilusión, que todos los días se puede aprender algo.
2- La de la multa y también la del guante de su amiga
3- De sus hijos, de sus sentimientos de todo lo que usted quiera contarnos y que nos de alguna receta de cocina fácil.
4- Si a mi madre que tiene 92 años, le ha gustado, ella también tiene mucha ilusión por vivir, pero dedica su tiempo a leer y bordar.
5- Porque internet es un medio reciente y las personas de su edad no accedieron a ello y ahora para algunas ya es tarde.
6- Hacer mis mas grandes amigos, incluso enamórame.
7- Soy feliz cuando miro a mis hijos, por ellos vivo. La felicidad es como una ráfaga de viento, que nos roza por momentos…
8- Supongo que sí, lo estoy. Quisiera ser como usted y mi madre.
Un biquiño muy dulce.

Anónimo dijo...

Hola María Amelia! No se si te contestaré tu entrevista, pero estoy maravillada de las cosas que haces.
Hace unos días pasaron en un noticiero de aquí, ahh, no te dije soy Argentina! Como te decía pasaron tu blog y mostraron mas gente mayor que también escribía blogs, aquí están todos maravillados, piensan que Internet es solo para jóvenes... que saben ellos...
Yo también tengo uno, y no soy tan joven, no voy a decir la edad, todavía estoy en esa etapa en que no la decimos, ja ja ja, pero tampoco miento ehh...
A lo mejor me has escuchado nombrar soy k_nelita y también estoy en la Blogesfera y en UBH, en esos sitios te conocí, cuando te inscribiste, por eso cuando te mostraron en el noticiero ya te conocía y obviamente también tu blog.
Te felicito de corazón, es encomiable lo que haces.
Solo contestaré una o dos preguntas de tu encuesta, si soy feliz: no mucho.
Si quiero o si estoy preparada para llegar a los 95: no lo creo, no tengo muchas ganas de seguir viviendo tanto...
Te envidio, sanamente, por tus ganas de vivir y de hacer cosas.
Un beso muy grande desde Argentina, Mar del Plata para mas datos.
k_nelita

Dinia Solano dijo...

¿Qué pensaste cuando viste el blog por primera vez?

Uy, que era muy interesante. Es una prueba de que los blogs son para todos si nos proponemos difundirlos a toda la gente.

¿Cuál ha sido la entrevista o el artículo del blog que más te ha gustado? ¿Por qué?

Creo que fue cuando contaste de la fiebre y que te daban sólo té y comiste galletas a escondidas y te curaste.


¿De qué te gustaría que hablase en un artículo?

De lo que te sientas más a gusto. Al final de cuentas para eso son los blogs, para que la gente tenga la confianza de expresar lo que quiera.

Después de haber conocido mi blog, ¿se lo has enseñado a gente mayor? ¿Qué han dicho?

Todavía no se lo he enseñado a gente mayor. Mis abuelos viven lejos y les da miedo tocar una computadora porque piensan que se puede dañar. También es que están enfermos, mi abuelo paterno ha estados días en el hospital, y me preocupa mucho su salud.

¿Por qué crees que el blog ha tenido tanto éxito en los medios?. ¿No crees que esto que hago yo debería ser algo normal y no una cosa rara?

Ah, si, esto debería ser muy normal. Pero a los medios les gusta también construir rarezas, los medios también nos imponen estereotipos de lo que debemos y no debemos hacer.

Tampoco hay que despreciar a los medios, gracias a ellos yo estoy visitando tu blog.

Otra cosa es que hay mucho joven que no tiene contacto con gente mayor porque no vive con sus abuelos o ya murieron, entonces conocer a una persona mayor y tan sabia atrae a mucha gente.


¿Cual ha sido la cosa más sorprendente que te ha pasado con el Internet?

Saber que tengo habilidades que nunca había explotado, la red es una maravilla.

¿Eres feliz?. ¿Tienes ganas de vivir?. ¿Estás preparados para tener 95 años?

Tengo muchas ganas de vivir. Creo que nadie está preparado para cumplir cierta edad. Lo que sabemos todos es que la vida es muy linda como para dejarla irse muy rápido.

Muchos saludos y abrazos!!

Anónimo dijo...

Salgo como anónimo por que he olvidado mi contraseña. (perdón)
Soy ROSAMUNDE.

-¿Qué pensaste cuando viste el blog por primera vez?
La mente "JOVEN" en un cuerpo anciano y sabio.
-¿Cuál ha sido la entrevista o el artículo del blog que más te ha gustado? ¿Por qué?
En el apartado de política: "Amar la patria de verdad".
Porque, tenemos el mismo pensamiento.
-¿De qué te gustaría que hablase en un artículo?
Del sentido del humor, la convivencia entre los humanos la amistad...Lo mas importante. (Aparte de la salud)

Después de haber conocido mi blog, -¿se lo has enseñado a gente mayor? Si ¿Qué han dicho? Que suerte tener familia, en este caso un nieto pendiente de sus vivencias.

-¿Por qué crees que el blog ha tenido tanto éxito en los medios?
Primero: por la edad de Maria Amelia.
Segundo: por la forma de explicar las vivencias.
¿No crees que esto que hago yo debería ser algo normal y no una cosa rara?
Claro que si; y con el tiempo lo será.
-¿Cual ha sido la cosa más sorprendente que te ha pasado con el Internet?
Poder charlar con gente de toda España desde mi casa.
-¿Eres feliz?.
La felicidad completa no existe.
- ¿Tienes ganas de vivir?.
Eso por descontado, la vida es maravillosa.
- ¿Estás preparados para tener 95 años?
Yo ahora mismo no, porque parece que todo está preparado Sólo para la juventud.
Pero a medida que pase el tiempo me iré mentalizando... ¡¡que remedio!!.

Rosamunde 42 años (León)

Muchos Besines.

Anónimo dijo...

¿Qué pensaste cuando viste el blog por primera vez?

Es increible y fantastico que una persona, sin importar la edad que tenga, tenga esa ganas de vivir y sea tan moderna,Asi seguro q se revitaliza,

Jake Gittes dijo...

¿Qué pensaste cuando viste el blog por primera vez? que era un personaje creado muy chocante.

¿Cuál ha sido la entrevista o el artículo del blog que más te ha gustado? ¿Por qué? acabo de conocerlo y, a la vez, agregarlo a favoritos.

¿De qué te gustaría que hablase en un artículo? de lo que nadie espera.

Después de haber conocido mi blog, ¿se lo has enseñado a gente mayor? ¿Qué han dicho? desgraciadamente para la gente mayor que conozco internet es como hablar con un checheno.

¿Por qué crees que el blog ha tenido tanto éxito en los medios?. ¿No crees que esto que hago yo debería ser algo normal y no una cosa rara? cierto, pero la originalidad siempre llama la atención.

¿Cual ha sido la cosa más sorprendente que te ha pasado con el Internet? darle la vuelta al reloj sin darme cuenta.

¿Eres feliz?. ¿Tienes ganas de vivir?. ¿Estáis preparados para tener 95 años? nada es absoluto y la felicidad aún menos. Eso si, me encantaría que visitara mi blog. Esta es mi dirección:
http://lostiposdurosnoescribenblogs.blogspot.com

Unknown dijo...

Hola Doña María Amelia, aquí van mis respuestas.

¿Qué pensaste cuando viste el blog por primera vez?
Yo supe de la existecia de su blog a través del programa españa Directo, me pareció algo muy curioso, debo confesarle que cuando lo vi en la tele me dije a mí mismo ¿Qué puede decir hacer una señora de 95 años con internet?, pero al entrar al blog tuve que comerme esas palabras porque de verdad, lo que usted escribe es muy profundo, me hace reflexionar y me divierte.

¿Cuál ha sido la entrevista o el artículo del blog que más te ha gustado? ¿Por qué?

Pues, no sé, son muchos, me gustan sus pensamientos sobre las diferentes guerras que ha vivido, lo de las galletas para mantenerse sana de la gripe, sus relatos de viajes por españa e italia, si me pongo a enumerarlos todos no termino....jejeje

¿De qué te gustaría que hablase en un artículo?

Sé que usted puede hablar de muchas cosas, quiero que siga hablando se su vida y sobretodo que siga dando su visión de sucesos actuales tal como lo hizo con el apoyo de su país a la guerra de irak o las familias que ya so son como antes

Después de haber conocido mi blog, ¿se lo has enseñado a gente mayor? ¿Qué han dicho?

Su blog se lo he enseñado a todos mis amigos, lametablemente ninguno supera los 16 años, a la única persona mayor a quien se lo he enseñado es a mi mamá y le da verguenza saber que una persona mayor sabe usar internet y ella no

¿Por qué crees que el blog ha tenido tanto éxito en los medios?. ¿No crees que esto que hago yo debería ser algo normal y no una cosa rara?

Bueno, es evidente que su blog ha tenido éxito porque es raro ver que personas que estén en la flor de la vida como usted escriban blogs, pero esto a largo plazo será muy común ya vemos que una persona de australia quizo hacerle uno a una señora, pero siempre habrá una verdad indiscutible: USTED ES UNA DE LAS PIONERAS y creo que ya está registrada en la historia de la humanidad por tan alto logro.

¿Cual ha sido la cosa más sorprendente que te ha pasado con el Internet?

Sólo una cosa, su blog, es lo mejor que he encontrado, creo que nunca se moverá de mi lista de favoritos.

¿Eres feliz?. ¿Tienes ganas de vivir?. ¿Estáis preparados para tener 95 años?

No puedo decir que soy feliz ya que estoy en camino de la felicidad pero creo que voy por buen camino, claro que tengo ganas de vivir, y por supuesto que estoy preparado para tener 95 años y hasta mas!!! espero que para tal fecha pueda seguir leyendo su blog

Por último quiero mandarle un afectuoso saludo desde la ciudad de Ciénaga (Colombia) y siga mejorándose

Gerardo Donoso dijo...

Aquí va mi respuesta a la entrevista..!!!

¿Qué pensaste cuando viste el blog por primera vez?

Uff, pensé que no iba a ser tan espectacular como decían los periódicos.

¿Cuál ha sido la entrevista o el artículo del blog que más te ha gustado? ¿Por qué?

María Amelia... han sido varios, pero uno que me causó mucha gracia fue el de la laconada... y él que lo copié y se lo reenvié a muchos amigos ese que dice que La Vida es un soplo...

¿De qué te gustaría que hablase en un artículo?

Eso lo dejo a tu buen criterio, es mejor la sorpresa diaria al pasar a visitarte en la red..

Después de haber conocido mi blog, ¿se lo has enseñado a gente mayor? ¿Qué han dicho?

A mucha gente.... al menos a 400 exalumnos maristas de chile, (costa rica entre otros... Dinia viene de ese mismo grupo..)

Lo han encontrado genial..!!

¿Por qué crees que el blog ha tenido tanto éxito en los medios?.

Porque es poco habitual que una persona de edad... se anime con la tecnología y porque los jóvenes es difícil que se acerquen a los mayores... y los quieran...!!!

¿No crees que esto que hago yo debería ser algo normal y no una cosa rara?

Claro que debería ser normal, y gracias a ti, lo va a ser.. Pero la sociedad menosprecia a los mayores..

¿Cual ha sido la cosa más sorprendente que te ha pasado con el Internet?

Encontrar a una maja llamada María Amelia...

¿Eres feliz?. ¿Tienes ganas de vivir?. ¿Estáis preparados para tener 95 años?

Concuerdo con aquellos que dicen que la felicidad no es una meta en si misma, sino un vehículo para recorrer la vida.... y si, soy feliz, aunque a veces se me escapa...

No se si estoy preparado para vivir 95 años o si valdrá la pena... pero me gusta la vida... de eso estoy seguro...!!

Un gran beso para esta nueva periodista virtual...

Gedc
Chile

lunatika dijo...

holas maria amelia voy a intertar contestarte y asi tambien te entretienes tu un poko , como tambien nos divertimos escuchando tus historias.......



Qué pensaste cuando viste el blog por primera vez?
1-Te vi por primera vez a traves del canal internacional, en el programa españa directo y pense, genial alguien con sabiduria y mundo nos cuenta sus vivencias y sin tapujos y asi empeze a leerte a ti a la par que leo la voz de galicia, asi estoy informada de lo que pasa en mi ciudad que estando tan lejops siempre se agradece.

¿Cuál ha sido la entrevista o el artículo del blog que más te ha gustado? ¿Por qué?
2- me gustan casi todos en general, pero el del carnet de conducir y el de las multas que te pusieron por escandalo, con esas dos historias me rei mucho, mucho

¿De qué te gustaría que hablase en un artículo?
3-Me gustaria saber como se llevaba aquello de tener novios cuando eras mas jovencita, eso saber de tus amores y pretendientes...... y como se ligaba en tu epoca seria divertido...

Después de haber conocido mi blog, ¿se lo has enseñado a gente mayor? ¿Qué han dicho?
4-Se lo he recomendado a gente de varias edades para que lo lean.....aun no me han dicho nada, pero creo que lo que digan sera positivo

¿Por qué crees que el blog ha tenido tanto éxito en los medios?. ¿No crees que esto que hago yo debería ser algo normal y no una cosa rara?
5-Hombre la publicidad hace mucho, alguien que mueve los hilos de la noticia, tuvo que leer tu blog y asi lanzarlo a la noticia y por tu edad eso esta, levanto tanta polvareda( a ver si alguien entra a leer mi blog jijaijaijiia)......pues si lo que tu haces amelia deberia de ser normal pero en muchos lugares del mundo, los abuelos y abuelas tienen al baston, la manta y la tele como herramientas de supervivencia y sin olvidarme de la radio y esto de internet les sueña a chino( es una pena)por que yo considero a los mayores como libros inacabados.....y con mucho por escribir aun de sus vidas

¿Cual ha sido la cosa más sorprendente que te ha pasado con el Internet?
6-Conocer a gente maravillosa

¿Eres feliz?. ¿Tienes ganas de vivir?. ¿Estáis preparados para tener 95 años?
7-Si soy feliz y me conformo con lo que tengo, en el tiempo en el que estamos ya no son ganas de vivir, sino de supervivir.No se si voy a llegar a 95 años, pero si llego le contare a mis nietos, que un dia te conoci a traves de internet.......
un biko amelia

Nerim dijo...

Querida Amelia. Le voy a contestar rápido y conciso.

1) La primera vez que vi su blog me sorprendió y pensé, será verdad que tiene 95 años?.

2) No los he leido todos y sería dificil elegir entre los que si he leido. En resumen, todo su blog me parece genial.

3) Me gustaría que siguiera hablando de las experiencias que ha vivido y que le han convertido en la gran mujer que es hoy.

4) No, porque la gente mayor que yo conozco no se atrevería ni a poner un dedo en el teclado.Pero si mi amatxu viviera seguro que ella se hubiera convertido en una de sus fans.

5) Principalmente porque les sorprendió la edad y luego por la forma tan llana de decir las cosas.
Y si, todo el mundo, jovenes y mayores deberían saber aprovechar todo lo bueno que la tecnología de hoy en día nos ofrece.

5)Desde que abrí mi blog en septiembre del año pasado, he conocido a mucha gente y entablado una relación que aunque virtual, no deja de ser un aliciente para mi.

6) Me siento muy a gusto con lo que soy y con lo que tengo y si llegar a cumplir los 95 significa llegar con la cabeza en su sitio y mas o menos con buena salud, si, sería bonito llegar a esa edad.

Un fuerte abrazo
Nerim

Anónimo dijo...

acabo de descubrir su blog estoy en clase de informatica .
¿eres feliz? ¿tienes ganas de
vivir?
querida amelia con estas vivencias tuyas cualquiera se anima
cuentanos tus acnedótas con tus nietos. ¡Ojalá llegue a esa edad¡

Chiva Congelado dijo...

¿Qué pensaste cuando viste el blog por primera vez?
¡Uy, qué buena onda! Ya quisiera yo que mi madre, mucho menos mi abuela, se metiera a usar una computadora.

¿Cuál ha sido la entrevista o el artículo del blog que más te ha gustado? ¿Por qué?
El de la epidemia de influenza, porque está escrito de una manera en la que uno no se dá cuenta que está hablando de un hecho histórico muy importante hasta que ya casi ha terminado de leer.

¿De qué te gustaría que hablase en un artículo?
Tal vez de sus experiencias durante la guerra, si es que no es muy doloroso para usted. Muchos de los jóvenes no apreciamos la paz como debiéramos.

Después de haber conocido mi blog, ¿se lo has enseñado a gente mayor? ¿Qué han dicho?
Se lo llegué a comentar a mi madre, pero nada más se quedó callada. Mi abuela no tiene computadora, y yo vivo a 8,000 kms de mi familia.

¿Por qué crees que el blog ha tenido tanto éxito en los medios?. ¿No crees que esto que hago yo debería ser algo normal y no una cosa rara?
Hay mucha gente mayor que le tiene miedo a la tecnología, por eso ha tenido tanto éxito.

¿Cual ha sido la cosa más sorprendente que te ha pasado con el Internet?
Uff, muchas. Encontrarme con amigos que no había visto desde la infancia creo que es la más relevante.

¿Eres feliz?. ¿Tienes ganas de vivir?. ¿Estáis preparados para tener 95 años?
Gracias a Dios soy muy feliz y tengo muchas ganas de vivir. No sé si el cuerpo aguante hasta los 95 años, pero estoy tratando de vivir una vida plena.

Señora María Amelia, muchas gracias opr compartir sus experiencias con nosotros.

Santa dijo...

Sou do Brasil e fiquei encantada ao conhecer o seu blog. Neste ano, minha homenagem no dia internacional da mulher é dirigido a senhora. Um grande abraço!

Anónimo dijo...

Me sorprendió muchísimo y me encantó. Yo quise que mi abuela tuviera uno así y de hecho lo comenzamos. Este:

http://ninguntitulo.blogspot.com/

Pero ella se extendía mucho con la grabadora y se me iba por los cerros de úbeda y como que no, que pasárselo a máquina lo tenía que hacer yo. Y que soy muy impaciente :)


He entrado casi a diario y me fascinó Italia. De hecho le grabé un audio con esa lectura y la linkee desde mi espacio para que todos pudieran apreciarla... pero no sé si ha conseguido muchos votos que era lo que yo pretendía.

La tengo en mi lista de votos y aunque no entre aquí yo la voto a diario porque este blog me parece un regalo.

Ya me gustan sus artículos. De cualquier cosa que desee. Que me haga sentir la ternura y la sabiduría..

Bueno yo lo he mostrado a todo el que quisiera verlo y si llego a los 95 seguiré teniendo un blog...


Porque la gente de su edad no se adapta bien a los tiempos. Por ejemplo a mi abuela si le hizo ilusión y si vivieramos juntas y en calma, no ella con quien vive... lo habríamos llevado adelante pero ahora apenas nos vemos; sé de personas muy mayores a las que les encantaría. Si sus jovenes se tomaran la molestia de abrirles esta ventana y hacerles perder los reparos. La red también infunde miedo si la desconoces


A mí me ha pasado de todo. De todo en Internet. Mucho bueno y cosas atroces. Pero me muevo bien en ella. Ahora me está pasando algo increíble... un lector de mucho tiempo ha comenzado a cortejarme y me gusta... me gusta mucho... porque no es como los otros. O no me lo parece. Ha sabido hacerse un hueco.


Sería feliz como lo fui cuando perseguía el amor... ahora ando un poco entre tinieblas pero las ganas de vivir a mí no se me van. Pero sufro mucho desde hace años por un dolor en mi cuerpo, cervicales y que si tengo que soportar siempre no sé si lo aguantaré. Soy reumática desde los 23 pero el clima de pontevedra me sentaba peor que el de asturias... y salvando eso... sí que lo estoy preparada para todo :)

Un abrazo y gracias por hacernos esta entrevista. Ha sido un placer

Y ahora voy a ponerle un enlace muy gordo en mi espacio que no sé si lo he hecho con tanto lío que ando


:)

La Turca y sus viajes dijo...

Hola!!!!!!!!!!!!!!

Feliz día para todas las MUJERES!!!!!!!!!!!!!!!!

Y en especial a vos que sos un ejemplo de vida para todas.

Soy una persona feliz y agradecida de la vida por lo que me ha dado.
Tengo tres hijos maravillosos, que están logrando sus objetivos, tengo salud, trabajo y el dinero va y viene.............

Un besote y abrazo de oso.

SV dijo...

Bom dia!

Acabo de conhecer seu blog através do Blog da Santa, do Brasil, onde aparece como homenagem ao Dia Internacional da Mulher.

Confesso que fiquei encantado, até porque minha vó estaria hoje com 91 anos e, apesar da distância, deve ter vivenciado um mundo muito semelhante ao seu.

Sigo com as respostas...

¿Qué pensaste cuando viste el blog por primera vez?
Senti algo de saudade, algo de novo. É muito importante a interação das mais diversas idades nos blogs.

¿Cuál ha sido la entrevista o el artículo del blog que más te ha gustado? ¿Por qué?
Prometo olhar as entrevistas com mais cuidado. A dificuldade com o idioma (apesar de viver próximo à Argentina, Uruguay e Paraguay), força-me a ler com mais atenção.

¿De qué te gustaría que hablase en un artículo?
Uma questão que o mundo todo tem curiosidade é sobre o período da Guerra Civil Espanhola.

Después de haber conocido mi blog, ¿se lo has enseñado a gente mayor? ¿Qué han dicho?
Conheci hoje e pretendo adicionar aos meus favoritos. Com certeza farei recomendações.

¿Por qué crees que el blog ha tenido tanto éxito en los medios?. ¿No crees que esto que hago yo debería ser algo normal y no una cosa rara?
Não bastaria ser a blogueira uma pessoa idosa. Para ter sucesso tem que demonstrar vivência e olhar crítico sobre os fatos. Talvez esteja aí o sucesso de seu blog.


¿Cual ha sido la cosa más sorprendente que te ha pasado con el Internet?
A Internet tem dado a oportunidade de pessoas comuns sejam conhecidas mundo a fora. Para mim, particularmente, foi a forma que encontrei em divulgar meus contos e poesia.

¿Eres feliz?. ¿Tienes ganas de vivir?. ¿Estáis preparados para tener 95 años?
A felicidade é feita de momentos e tenho tido ótimos momentos. Preparo meu corpo e meu espírito para sobreviver um século.

Any dijo...

FELIZ DIA DE LA MUJER antes que nada, como escribo con una sola mano (la del corazón) te voy a contestar algunas preguntas.
Una de las notas que más me gustaron es la de Cura Don Francisco un santo en la tierra.
Que fué lo mas interesante que me pasó con Internet que por haber publicado la nota que hizo un sobrino sobre Corcubión, me contactó la hija de la mejor amiga de mi madre y chateamos todos los dias y estoy maravillada ya que el mundo es un pañuelo e Internet no tiene fronteras.Un bikiño muy grande mi ciberabuela desde Argentina y a pedirle a San Blas que ayude a curarte.

Anónimo dijo...

Parabens pelo dia Internacional da Mulher!!

:*

Unknown dijo...

holla Dona Amélia!

soy de Brasil e me encatò su blog.

felicitaciones e un beso

Jussara

Carlos el Narrador dijo...

Hola buenos días Doña María Amelia, le escribo desde Perú, la tierra de los Incas.

Soy de profesión baterillero, trabajo con baterías, no las musicales, sino las que se usan en autos y camiones.

1)Al ver en El Comercio, la noticia de su blog, quedé con la curiosidad de saber mas, así que visité su blog.
2)He leído, casi todos sus artículos, pero me quedo con las entrevistas que le tomaron en la radio y la TV. Y de las fotos, esa en la que usted aparece en la cocina...no, no es que diga, que el lugar de la mujer es la cocina...esa es la foto que me enternece mas, me hace recordar a mi mamá...por otro lado, hoy 8 de marzo, me toca cocinar a mi.
3)Pues cuéntenos mas de su España, de como la impresionan los avances de la ciencia.
4)No, no le he enzeñado a gente mayor.
5)Su blog es muy original y es verdadera noticia en los medios. Es vida la que Usted relata en cada uno de los artículos.
6)Estoy de acuerdo, algo normal es lo que Usted hace...pero la vida se endurece tanto para las personas, que a veces ni solo vivir es algo normal.
7)Lo mas sorprendente: Conocí a mi esposa. Me sorprendió la vida.
8)En ocasiones, el alma se me apaga(digo, el entusiasmo). Tengo ganas de vivir y me perpararé para vivir 95 años, por lo pronto comenzaré a sonreir.

Atentamente
Carlos, el baterillero

Anónimo dijo...

Querida!

Parabéns pelo dia especial e pela indicação no blog da Santa, um dos mais respeitados blogs brasileiros

Anónimo dijo...

Maria Amelia, es la primera vez que visito tu blog.
Soy de una ciudad de Argentina, bastante lejos de donde estás, pero aún asi tus palabras me han llegado.
Eso le agradezco a la Internet.

Un saludo muy grande,
y te convido un rico mate argentino.

Lourdes.

Una que se casa... dijo...

Hola Maria Amelia. Soy Sonia, una chica de 23 años de Almería.
Descubrí el blog tras leer el artículo de El País en el que se mencionaba y he de confesar que lo leí entero el primer día, pensando en seguirlo a diario. Y eso es precisamente lo que hago.

Me encantan las historias de sus años de "moza" y las biografías de sus familiares. Yo siempre me he interesado por esas historias y conozco muchísimas anécdotas que me han ido contando mis abuelos.

Me gustaría que hablase de cómo conoció al que fue su pareja. Por cierto, me encantó ese artículo sobre sus viajes en el 600.

Tras conocer su blog, no lo he dado a conocer a personas mayores porque las pocas con las que tengo contacto (en mi vida personal), no entienden nada de Internet e incluso creen que es algo negativo. Yo conocí al que hoy es mi novio gracias a Internet y nisiquiera he dicho la verdad... Lo que sí he hecho ha sido escribir un artículo en mi blog sobre el suyo (www.soniaainos.blogspot.com).

Creo que el blog ha tenido tanto éxito por el propio hecho de ser un blog. Es muy interesante que Internet haya llegado a tantas personas y de ambientes tan distintos. Lo raro es que una señora de su edad acepte las nuevas tecnologías y además participe en ellas. A mí me encanta la idea.

Lo más interesante de Internet, mi pareja, mi amigo, mi confidente, es decir; mi chico.

Hoy en día soy feliz. Acabé la carrera, conocí a mi chaval, me acabo de independizar, estoy trabajando,mi familia y amigos están bien,tengo mi primer coche,...Me quedan muchas cosas por vivir. Tengo muchísimas ganas de disfrutar todo lo que venga, ahora no sé yo si llegaré a los 95...

Un gran saludo :D

susurro dijo...

Hola María Amelia!!

Acabo de descubrir tu blog y me he quedado pasmada, te tengo que felicitar porque mi madre, que sólo tiene 62, sería incapaz de ponerse al día en esto de las tecnologías, le tiene pánico a internet y cree que sólo hay cosas malas en el ciberespacio...

Me parece genial que escribas acerca de lo que sientes, de lo que te preocupa, de tus vivencias... Creo que podemos aprender muchísimo de ti. Yo si leo blogs es para eso, para aprender de los demás. Y estoy segura de que serás como una abuela para todos nosotros.

Muchos besos. Y gracias por escribir.

Gerardo Donoso dijo...

María Amelia:

En Ud. quiero representar a todas las mujeres de esta cofradía que Ud. ha formado... Feliz Día Mujeres...(abuelas, madres, hijas, novias...nn )

Gedc
Chile

naidleim dijo...

Hola abuelita!!!! Estoy encantada de hacer este pequeño test

¿Qué pensaste cuando viste el blog por primera vez?
Me acordé de mi propia abuela, que también es gallega, y me hizo mucha ilusión. Es de Negreira, un pueblecito cercano al suyo.

¿Cuál ha sido la entrevista o el artículo del blog que más te ha gustado? ¿Por qué?
Me ha encantado el artículo sobre la gripe, cuando usted se curó con las galletas. Me gustó mucho pero también me pareció muy triste, por que las cosas eran antes así, debido a la ignorancia.

¿De qué te gustaría que hablase en un artículo?
Pues de lo que está hablando hasta ahora. De sus recuerdos, de sus ideas, de sus ganas de vivir, de la seguridad de que la vida se acaba y como se enfrenta a ello...

Después de haber conocido mi blog, ¿se lo has enseñado a gente mayor? ¿Qué han dicho?
Se lo he intentado enseñar a mis dos abuelas. La gallega no quiere saber nada de ordenadores, así que no hubo manera. La de Madrid es bastante de derechas y cuando se enteró de lo que usted piensa de Rajoy y compañía pues no tuvo ganas de seguir leyendo...qué se le va a hacer...

¿Por qué crees que el blog ha tenido tanto éxito en los medios?. ¿No crees que esto que hago yo debería ser algo normal y no una cosa rara?
Si que debería ser normal, pero a la gente mayor no le gusta la tecnología y no suelen acercarse a los ordenadores, por eso este blog es tan especial.

¿Cual ha sido la cosa más sorprendente que te ha pasado con el Internet?
He conocido a un montón de gente maravillosa y divertida. Pero no me gusta ilusionarme. A las personas prefiero conocerlas cara a cara antes de crear una amistad, así que internet para mí no es más que un pasatiempo entretenido.

¿Eres feliz?. ¿Tienes ganas de vivir?. ¿Estáis preparados para tener 95 años?
Actualmente creo que soy feliz. No me hago a la idea de lo que significa tener 95 años, figúrese, sólo tengo 20. Pero sí me gustaría llegar a esa edad pareciéndome un poquito a usted.

Mil besos, abuelita.

Anónimo dijo...

¿De qué te gustaría que hablase en un artículo?
DE LA INFIDELIDAD

FR dijo...

Hola, Maria Amelia!!!!!

Yo soy brasileña e no entiendo mucho espanõl, mas pienso que usted entendie um poco de portugues.

Bien, vamos hablar en português, do Brasil.....

Acabei de descobrir o seu blog e fiquei encantada com tanta vitalidade que você exala. Devemos agradecer a Deus por ter lhe dado a vida, pois és uma pessoa muito especial e que nos dá a oportunidade de ver seu grande exemplo de vida. E eu, que tenho apenas 27 anos, acho lindo uma ver uma pessoa com 95 anos de idade com tanto vigor e felicidade.

SAFIRO dijo...

EN EL DIA INTERNACIONAL DE LA MUJER

¡¡¡MUCHAS FELICIDADES MARIA AMELIA!!!

PARA UNA MUJER EJEMPLAR!

HOY Y TODOS LOS DIAS DEL AÑO!!!

UN ABRAZO

Despues contesto su entrevista, tengo problemas con internet, por una fuerte tormenta

Caminar sin gluten dijo...

Es estupendo demostrar lo que muchos decimos, la juventud no está en nuestro aspecto físico, ya que hay muchos "jovenes viejos", sino en la ganas de vivir y en las ganas de compartirlo con la família y los amigos. Y tu María Amelia, al publicar este blog, nos demuestras a todos que la juventud se lleva en el interior.

Hoy que es el día de la mujer trabajadora... Te damos las gracias por tu trabajo.

Saludos.

Ana y Víctor Manuel.

Anónimo dijo...

Gracias María Amelia. Quiero que mamá vea este blog ya mismo. Tiene sólo 72.
Silvi

21464578 dijo...

antes pensaba que queria vivir maximo 80 años, pues segun yo, no queria ser una carga para nadie, pero estaba muy equivocada, mientras hay vida y ganas de vivir se pueden hacer todas las cosas que uno se propone,esta lindo su blog,y si podria ponerle musica que a usted le gusta, seria muy bueno

Lúcia dijo...

Maria Amelia,

Sou brasileiro e descobri o blog : A mis 95 años graças ao Blog da Santa que fez uma homenagem. Fico feliz em saber que existe com tanta sabedoria, garra e juventude.

Beijos

Anónimo dijo...

¿Qué pensaste cuando viste el blog por primera vez?

Que me hubiera gustado enseñárselo a mi abuela.

¿Cuál ha sido la entrevista o el artículo del blog que más te ha gustado? ¿Por qué?

Me ha encantado la última donde hablas de tu tío abuelo. Me encanta escuchar/leer la historia de esa manera.

¿De qué te gustaría que hablase en un artículo?

Me gustaría que dieras alguna receta de cocina de las que sólo sabéis hacer las abuelas!!

¿Por qué crees que el blog ha tenido tanto éxito en los medios?. ¿No crees que esto que hago yo debería ser algo normal y no una cosa rara?

Creo que los medios le dan mucha importancia a las anécdotas. En realidad hay muchísimos blogs interesantes, pero si no fuera por la resonancia que le han dado, mucha gente y yo misma no nos hubieramos enterado de su existencia.

¿Cual ha sido la cosa más sorprendente que te ha pasado con el Internet?

He conseguido ser amiga de mi hermana mayor. Ella vive en otro continente y cuando estamos cerca nos llevamos a muerte. Pero echarmos de menos y podernos comunicarnos así medio a medias (internet aporta muchas cosas pero se pierden muchas otras por el camino..) ha hecho que mantengamos el contacto y compartamos buenos momentos.

¿Eres feliz?. ¿Tienes ganas de vivir?. ¿Estáis preparados para tener 95 años?

Aunque la vida no siempre sonrie como nos gustaría que lo hiciera.. soy feliz con lo que tengo. Me gustaría no ser tan exigente y aceptar las cosas tal como vienen, para poder llegar a 95 y tener la sensación de haberlos vivido de verdad.

Ahora hago yo una pregunta. Si pudiera volver a la Tierra en cualquier tipo de ser vivo, ¿cuál eligiría? (si elige ser una persona sería hombre o mujer? y en qué lugar le gustaría vivir una vida nueva?)

gracias!! Estoy segura de que aún le queda mucho por vivir :)

Belinha Fernandes dijo...

Qué pensaste cuando viste el blog por primera vez?

- Olá D.Amélia!Sou portuguesa, não sei escrever espanhol, espero que me entenda.Pensei na minha avó que tem 93 anos e como seria bom que também tivesse um pois teria muita companhia.

¿Cuál ha sido la entrevista o el artículo del blog que más te ha gustado? ¿Por qué?

- Acabo de o descobrir, ainda não li quase nada!Mas prometo que vou ler!

¿De qué te gustaría que hablase en un artículo?

- Gosta de Portugal?Conhece?Qual a sua opinião sobre os portugueses em geral?

Después de haber conocido mi blog, ¿se lo has enseñado a gente mayor? ¿Qué han dicho?

- Ainda não fiz nada disso, não tive tempo!Mas já coloquei um link no meu blog para que a visitem!

¿Por qué crees que el blog ha tenido tanto éxito en los medios?.

-Porque a nossa sociedade não está preparada para aceitar que a idade é um estado de espírito.

¿No crees que esto que hago yo debería ser algo normal y no una cosa rara?

- Sim, poderá vir a ser normal dentro de muitos anos.É preciso ainda que muito mais gente se habitue a usar a Internet.Actualmente, para muitos, novos ou velhos, ainda não é uma coisa fácil.

¿Cual ha sido la cosa más sorprendente que te ha pasado con el Internet?

- Eu não gostava muito do povo brasileiro e através do contacto com brasileiros na Internet mudei a minha atitude.Hoje tenho pelo menos três amigos brasileiros (virtuais)que aprecio muito, o Morandini, o Cris e a Fabi.

¿Eres feliz?. ¿Tienes ganas de vivir?. ¿Estáis preparados para tener 95 años?

- Sim, sou feliz, mesmo se muita coisa na minha vida não tem corrido da melhor forma.Mas encontro sempre em cada dia uma alegria.Gosto de viver e aprecio as coisas simples.Procuro diminuir o mau e celebrar o bom!Não!,não estou preparada para chegar à idade da D.Amélia! É uma coisa rara.

Desejo-lhe saúde e felicidade!
Belinha Fernandes
Portugal

Anónimo dijo...

¿Qué pensaste cuando viste el blog por primera vez?

R: Que mientras más años pasan, la vida se vuelve más simple y maravillosa.

¿Cuál ha sido la entrevista o el artículo del blog que más te ha gustado? ¿Por qué?

R: Lacón con grelos. Hablar de las cosas simples con encanto es todo un talento. Hasta se me hizo agua la boca ;)

¿De qué te gustaría que hablase en un artículo?

R: De sus amores!!

Después de haber conocido mi blog, ¿se lo has enseñado a gente mayor? ¿Qué han dicho?

R: No, ahora que lo dices se me ocurre un par de personas a quiénes mostrárselo.

¿Por qué crees que el blog ha tenido tanto éxito en los medios?. ¿No crees que esto que hago yo debería ser algo normal y no una cosa rara?

R: Porque estamos tan acostumbrados a las noticias negativas, que una tan positiva como esta nos descoloca. Leer que alguien habla de su vida con amor es tan extraño...

¿Cual ha sido la cosa más sorprendente que te ha pasado con el Internet?

R: Encontrar amigos... grandes amigos :)

¿Eres feliz?. ¿Tienes ganas de vivir?. ¿Estáis preparados para tener 95 años?

R: Es difícil pensar en la felicidad, no conozco a nadie que sea 100% feliz, pero soy optimista al respecto. Tengo muchas ganas de vivir, muchos proyectos. Estoy preparándome para mis 25 recién... =oP

Cariños, Amelita!

Anónimo dijo...

Querida Maria Amelia, en primer lugar expresarte mi más sincera enhorabuena por tus ganas de vivir y por magnífica expresión que utilizas en este mundo de redes informáticas, porque a tus gloriosos 95 años es muy enriquecedor escribir y estar así de bien en esta VIDA, que vayan por delante mis grandes ánimos para que los sigas teniendo y que tu fuerza por vivir siga siendo grande. Hoy, 9 de marzo supe de tu existencia en este mundillo por la radio; mientras lavaba los platos te escuché y me sentí profundamente satisfecha que la edad no es un impedimento para hacer cosas en esta vida; solo lo es la salud y por eso te deseo una pronta y gran recuperación de tu moméntanea enfermedad para que sigas escribiendo, hablando y sonriendo a todo el mundo.

Es un placer conocerte, aunque todavía no muy a fondo, pero que poco a poco lo haré.

Te deseo lo mejor, amiga!

un abrazo,

Paloma

Anónimo dijo...

Tengo 21 años. Es viernes por la noche, y todos mis amigos están ahora mismo... tomandose unas cervezas, por no decir todas. Y, aquí estoy yo... que no puedo evitar sentir interés y casi atracción por una mujer que me cuadruplica la edad. Es la primera vez que me pasa... (esto es un piropo).
Buenas noches, Mª Amelia.

Anónimo dijo...

Enhorabuena Dña Amelia por su vitalidad! Se lo voy a enseñar a mi papa que tiene 83 añitos y para mi ya era un crack manejando ordenadores (proceso de texto y correo). A ver si lo animo abloggear! Un abrazo desde Barcelona, Elena

Anónimo dijo...

Sou do Brasil e vi seu blog, fiquei feliz por vc e seu neto q deve te amar muito. Gostaria de ter esta disposição qdo estiver com sua idade.
Fale sobre sua vida, e no que crê?
gosto de conversar com pessoas como vc ..

abraços

Márcia

Anónimo dijo...

Lo que màs me ha gustado es el amor tan inmenso que le tiene su nieto a usted, es digno de mi respeto y admiraciòn, gracias a el la conocen a usted, y si con su espìritu claro que me gustaria llegar a esa edad,,,y bien querida por personas como su nieto..=))

De venezuela-isla de margarita-Estado Nueva Esparta
Anabella Nava

Anónimo dijo...

Hoy descubrí tu blog y me encantó, me ha devuelto la esperanza, espero que te recuperes pronto. Desde Chile un abrazo para tí.
Cecilia

MCA dijo...

Sr.ª D. Maria Amélia
Vou responder-lhe em português, espero que não se importe.

¿Qué pensaste cuando viste el blog por primera vez?

Na minha avó, que morreu em 1995 e de quem tenho muitas saudades.

¿Cuál ha sido la entrevista o el artículo del blog que más te ha gustado? ¿Por qué?

Gosto muito das recordações. Hoje em dia os netos já não têm tempo para ouvir histórias dos avós, passam muito tempo na escola e pouco tempo em casa. Nem tudo fica para a História. As vivências pessoais ficam na memória de cada um e não passam para as gerações seguintes. Mas também gosto de ler as suas opiniões acerca da actualidade. Na nossa sociedade os idosos não têm voz, não interessam aos políticos.

¿De qué te gustaría que hablase en un artículo?

Gostava que falasse sobre a sua visão do tempo, a sua percepção da história. Alguém que nasceu antes antes da 1ª Guerra, assistiu a uma guerra civil e duas guerras mundiais, acompanhou a evolução de todas as invenções do século 20 e hoje tem um blogue na Internet... Como vê o mundo, como vê esta evolução?

Después de haber conocido mi blog, ¿se lo has enseñado a gente mayor? ¿Qué han dicho?

Divulguei-o no meu blogue, apenas.

¿Por qué crees que el blog ha tenido tanto éxito en los medios?

Os meios de comunicação não são de confiança. Divulgam tudo o que é novo, o que pode vender, a seguir esquecem. Mas os seus visitantes não a vão esquecer.

¿No crees que esto que hago yo debería ser algo normal y no una cosa rara?

Acho que sim, mas a Sr. D. Amélia tem uma mentalidade muito avançada. Para a maioria das pessoas da sua idade, um computador é uma coisa muito estranha.

¿Cual ha sido la cosa más sorprendente que te ha pasado con el Internet?

Nada. A Internet para mim é uma coisa muito normal...

¿Eres feliz?. ¿Tienes ganas de vivir?. ¿Estáis preparados para tener 95 años?

Sou muito feliz, graças a Deus, tenho pouco dinheiro mas tenho tudo o que o dinheiro não compra: uma família unida e amigos. Adoro viver e sim, quero chegar aos 95 anos e até mais, se estiver como a senhora!

Sr.ª D. Maria Amélia, espro continuar a ler o seu blog por muito tempo. Um grande abraço, de Portugal.

MCA dijo...

Sr.ª D. Maria Amélia, vi no seu perfil de gosta de Alfredo Kraus. Eu também o adoro. Esta é uma prenda para si:
Una furtiva lagrima

Unknown dijo...

¿Qué pensaste cuando viste el blog por primera vez?
Pois a verdade quedei un pouquiño abraiado, que unha rapaza de 95 anos fixera un blog pareciame estraño pois a xente moito mais nova non quere saber nada do tema. Pero a medida que iba lendo cousas que contaba ibame mergullando nos seus relatos o mesmo tempo que acaia tamen a lembranza de miña aboa que me contaba cousas que me axudaron a pensar como penso e a ser como son. Por eso animo e adiante queo barco e novo.


¿Cuál ha sido la entrevista o el artículo del blog que más os ha gustado? ¿Por qué?
Pois foi unha na que escribin unha opinion e na que vostede falaba da sua opinion do actual goberno e do anterior do PP e tamen da guerra. E gustoume por que vexo que moitos contamos a guerra polo que lemos ou nos dicen e vostede contaa polo que viveu.

¿De qué os gustaría que hablase en un artículo?
Pois a min gustariame que nos dese a sua opinion do tema este do terrorismo en españa, das posibles negociacions con ETA e tamen do traslado a un hospital do terrorista De Juana Chaos.

¿se lo habeis enseñado a gente mayor? ¿Qué han dicho?
Si a meus pais e quedaron abraiados e o mesmo tempo satisfeitos por ver que a idade non impide a ninguen facer nada, solo hay que querer.

¿Por qué creeis que el blog ha tenido tanto éxito en los medios?. ¿No creeis que esto que hago yo debería ser algo normal y no una cosa rara?

Vaia, algo normal é. Pero o que xa non e tan normal e que sexa unha persoa de 95 anos a que o ten, por que como decia noutra pregunta a moita xente maior( bueno de arredor de 70,e de ahí en diante cando lles falas da informatica fuxen e din "Quita , quita que eso xa non e para min". Vostede amosoulles que non é así.

¿Cual ha sido la cosa más sorprendente que os ha pasado con el Internet?
Pois atopar a xente da que non sabia, atopar algun amor e sobor de todo facer amig@s que coido e o mais importante.

¿Sois felices?. ¿Tenéis ganas de vivir?. ¿Estáis preparados para tener 95 años?

Pois aqui teño que respostar que non, non son feliz. Desde fai ano e medio estou metido nunha depresion bastante grande por mor dun accidente de traballo no que morreu un compañeiro, e despois procesaronme xudicialmente para intentar cargarme a culpa pero non o conseguiron. E asi cain neste pozo do que non dou saido.Ademais nos ultimos 3 meses faleceron 3 bos amig@s e o mais vello tiña 44 anos e soterramolo hoxe. Eso fundeume un pouco mais.
Eu neste momento non estou preparado pero gustariame chegar a sua idade e coa sua lucidez para poder contar as cousas que vivín como fai vostede, que sin dubida xa se covirteu na aboa de moitos galegos, miña olo menos si.

Un Bico moi sentido e un abrazo moi grande aboa Mª AMELIA

Trebolazul dijo...

¿Qué pensaste cuando viste el blog por primera vez?
Me pareció genial que existiera.

¿Cuál ha sido la entrevista o el artículo del blog que más te ha gustado? ¿Por qué?
me gustó la de las galletas.me retrató la dureza de esos dias y la inocencia de una niña en medio de aquello.

¿De qué te gustaría que hablase en un artículo?
Siempre me entretienen tus articulos.

Después de haber conocido mi blog, ¿se lo has enseñado a gente mayor? ¿Qué han dicho?
A todo el mundo le gusta.

¿Por qué crees que el blog ha tenido tanto éxito en los medios?.¿No crees que esto que hago yo debería ser algo normal y no una cosa rara?
Bueno es un poco raro, porque no todo el mundo tiene acceso a internet y por lo general los mayores no se atreven mucho con las nuevas tecnologias, pero es solo un tópico, he visto a muchos internautas adultos mayores, a mi me parece fantastico.

¿Cual ha sido la cosa más sorprendente que te ha pasado con el Internet?
Todo sorprende en internet. Encontre a unos amigos que hace 10 años no veia ni sabia nada de ellos, habiamos perdido contacto. Encontre por casualidad una foto de mi amiga, segui la pista y conoci a una amiga de ella que finalmente nos comunicó.

¿Eres feliz?. ¿Tienes ganas de vivir?. ¿Estáis preparados para tener 95 años?
Muy feliz, por supuesto que no solo tengo ganas, yo vivo, y estoy preparada para 107 años y mas, Si Dios me tiene para ser lonjeva.

Lost in Translation dijo...

cada día me gusta mas su blog. Ojala yo tuviera una abuela como ud. Desgraciadamente no tengo ninguna.
besos

Anónimo dijo...

Descubrir este blog ha sido todo un regalo.ya que usted nos esta compartiendo, algo muy importante, su vida sus vivencias ,cosa que suelen hacer los abuelos y que muchos no hacen como los mios,pero gracias a usted he comprendido que no todos son así aunque a mi me ha tocado el gordo con 3 pero bueno...
Espero que cuando sea mayor como usted tenga esa vitalidad y esas ganas de vivir.
Gracias

Anónimo dijo...

Ahí van mis respuestas

¿Qué pensaste cuando viste el blog por primera vez?
Que me recuerda usted muchísimo a mi yeya, Fina, que era de Ferrol y nació en el año 12. Hace dos años que nos dejó y siempre la echo mucho de menos. No me canso de ver el vídeo de su entrevista en España Directo, porque habla usted exactamente igual que ella y dice las mismas cosas.

¿Cuál ha sido la entrevista o el artículo del blog que más te ha gustado? ¿Por qué?
Me encanta el vídeo que le decía, pero también me hace mucha gracia la historia de las perdices. ¡Qué vergüenza! ja, ja.

¿De qué te gustaría que hablase en un artículo?
Lo que más me gusta son las "aventuras" de una mujer de su edad. Leerla a usted nos recuerda que los abuelos son "personas pensantes", con ideas, sentimientos y muchísima experiencia. Deberíamos escucharles más.

Después de haber conocido mi blog, ¿se lo has enseñado a gente mayor? ¿Qué han dicho?
De momento no. Lo acabo de descubrir. Pero se lo enseñaré a mi madre por su parecido con mi abuela..

¿Por qué crees que el blog ha tenido tanto éxito en los medios?. ¿No crees que esto que hago yo debería ser algo normal y no una cosa rara?
Es cierto, debería de ser normal. Pero la gente mayor suele ser reticente ante las tecnologías.

¿Cual ha sido la cosa más sorprendente que te ha pasado con el Internet?
Más que sorprendente... me han pasado cosas emocionantes: conectarme mientras entaba de viaje y contarle a mi familia y amigos lo impresionante que es el Macchu Pichu con lágrimas en los ojos, recibir las ecografías de los hijos de mis amigos, enviar yo la de mi hijo, descubrir cómo a muchas personas muy queridas les cuesta menos sincerarse a través de la red... no sé. Son muchas las veces que he llorado delante de la pantalla, sobre todo, de alegría. Quien diga que Internet es frío y distante es que no lo conoce.

¿Eres feliz?. ¿Tienes ganas de vivir?. ¿Estáis preparados para tener 95 años?
Soy bastante feliz. No digo completamente, porque sé que hay cosas en el mundo, en mi entorno y en mí que se deben mejorar, pero tengo ganas de vivir para asumir ese reto. No creo que nadie esté preparado para tener 95 años, ja, ja. Es algo que hay que afrontar cuando llegue el momento y hacerlo con la mejor disposición y el mejor humor posibles. Espero tener su fuerza y su alegría cuando me toque.

Gracias María Amelia.
Me ha encantado hacer esta entrevista. Soy periodista y siempre entrevisto yo, por lo que, estar al otro lado me ha resultado muy agradable.

Un biquiño

Serena

Anónimo dijo...

¿Qué pensaste cuando viste el blog por primera vez?
Me gustó, me hizo feliz ver a una persona de 95 años con ganas de divertirse y de aprender. Me pareció sorprendente, y una lección para todos.

¿Cuál ha sido la entrevista o el artículo del blog que más te ha gustado? ¿Por qué?
Me gustan los artículos en los que describe sus experiencias en la vida. Consigue hacerme imaginar todas las cosas que cuenta, envueltas por una maravillosa luz cálida.

¿De qué te gustaría que hablase en un artículo?
De usted, nunca me canso de leer cómo piensa y cómo ha vivido.

Después de haber conocido mi blog, ¿se lo has enseñado a gente mayor?
Sí.
¿Qué han dicho?
Que no tendrían fuerzas para hacer algo así, o que no entienden ese aparato. Creo que no encontré mayores tan ágiles de mente como usted, abueliña.

¿Por qué crees que el blog ha tenido tanto éxito en los medios?.
Porque es una noticia sorprendente y buena, buena por los cuatro costados. Ya era hora de ver el papel de nuestros mayores, activos y luchando tanto o más que los jóvenes. A la gente le ha gustado su lección.
¿No crees que esto que hago yo debería ser algo normal y no una cosa rara?
Debería serlo, pero el paso de los años vuelve amarga a tanta gente, que nos resulta extraño encontrar alguien con esta energía y este espíritu vigoroso que tiene usted.

¿Cual ha sido la cosa más sorprendente que te ha pasado con el Internet?
Hacer amigos, de los buenos. Encontrar gente que está dispuesta a escuchar o a pasar un rato de charla, a cambio de nada.

¿Eres feliz?.
Sí, ahora sí. No feliz como cuando niña, que aún no me había pasado nada malo. Soy feliz con un sentimiento más sereno. Me ha marcado el dolor de perder seres muy queridos, y para mí la felicidad ahora es otra cosa. Quizá así sea mejor.
¿Tienes ganas de vivir?.
Tengo muchas ganas de vivir, de aprender cosas, de seguir maravillándome siempre.
¿Estáis preparados para tener 95 años?
Espero tenerlos tan lúcidos y vitales como los suyos. Así da gusto.

Muchísimos bicos y excelentes deseos para su pronta recuperación.

Uxía.

Anónimo dijo...

Felicidades por su pagina esta muy buena

Omar

http://unidadlocal.com/

Anónimo dijo...

Acabo de descubrir esta pagina y de algun modo queria darte mi apollo para que siguieras con este blog.De alguna forma me has recordado a mi abuela(que ademas se llama amelia)y a la que qiero un monton pero creo que no se lo demuestro lo suficiente.La verdad esque no se que decirte,solo queria escribirte para animarte a que nunca dejaras de escribirte.Un beso,Angela

Anónimo dijo...

Descobri ahora una entrevista sua en su blog e estoi encantada. Usted es uma persona maravillosa um seer humano encantador.

E, ahora vou juntar una outra question:
Que lugares de Portugal conoce e quais son sus preferidos? Le gusta da cosina portuguesa, algo em especial?

Mucchas gracias

itur dijo...

Voy a responder a tus preguntas:
¿Qué pensaste cuando viste el blog por primera vez?
ES la primera vez que entro y lo primero que he pensado es que eres muy valiente metiendote en esto a tu edad.
¿Cuál ha sido la entrevista o el artículo del blog que más te ha gustado? ¿Por qué?
no lo sé, no he leido muchos

¿De qué te gustaría que hablase en un artículo?
de comics, pero lo veo muy dificil

Después de haber conocido mi blog, ¿se lo has enseñado a gente mayor? ¿Qué han dicho?
la verdad es que no he tenido tiempo

¿Por qué crees que el blog ha tenido tanto éxito en los medios?. ¿No crees que esto que hago yo debería ser algo normal y no una cosa rara?
porque no hay nadie en el mundo con 95 años que tenga un blog.
si, lo creo,yo a los 95 (si llego) seguiré escribiendo,pro no creo que dibuje...

¿Cual ha sido la cosa más sorprendente que te ha pasado con el Internet?
crear un blog y que me hayan pedido publicar en una revista

¿Eres feliz?. ¿Tienes ganas de vivir?. ¿Estáis preparados para tener 95 años?
soy feliz, con ganas de vivir, pero no sé si llagaré a los 95, tengo 14...
si tienes tiempo, pasate por mi blog<.
http://iturbinho.blogspot.com

Unknown dijo...

¿Qué pensaste cuando viste el blog por primera vez?
¡Me maravillé! y sentí mucha empatía contigo.

¿Cuál ha sido la entrevista o el artículo del blog que más te ha gustado? ¿Por qué? Me gusto leer sobre las épocas que has vivido, porque es lindo leer "de viva voz" historias que sucedieron hace 50 años.

¿De qué te gustaría que hablase en un artículo? De lo que opinas de los mexicanos. Date una vuelta por mi blog y conoce un poco de mi país. Te va a encantar, tanto como tu le has encantado a el.

Después de haber conocido mi blog, ¿se lo has enseñado a gente mayor? ¿Qué han dicho? Si, se lo enseñé a mi mama, a mi abuelo no he tenido oportunidad, porque vivimos muy lejos, pero quisiera que mi mama se lo mostrara.

¿Por qué crees que el blog ha tenido tanto éxito en los medios?
Se que hay más adultos mayores que escriben, pero creo que tu blog tuvo un buen posicionamiento. En lo personal, me gusta que tu nieto escriba tal cual hablas, es como si te escucháramos y eso gusta de los bloggs, que son un contacto más personal. Por otro lado, la polémica y todos esos seres que dudaron que existías y dijeron tontería y media, ayudó a atraer miradas. Viéndolo por ese lado, hasta gracias les deberíamos de dar a esos groseros. jajaja.


¿No crees que esto que hago yo debería ser algo normal y no una cosa rara? Por supuesto!!! Por ahí dicen que los los locos abren brechas que los prudentes siguen. Tu eres la pionera! la punta de lanza! Ojalá que sean miles, millones, los que sigan tu ejemplo. No solo bloggeando sino también en el uso de otras tecnológias.

¿Cual ha sido la cosa más sorprendente que te ha pasado con el Internet? Escribir mi blog también. Lo abrí como una forma de terapia hace más de dos años, ahora ya tengo dos blogs personales y me contratarons en otros dos para escribir en ellos. Fijate, me refugié en el blog, para decir lo cansada, triste, enferma que me sentía y ahora ¡hasta profesional del blog soy!

¿Eres feliz?. ¿Tienes ganas de vivir?. ¿Estáis preparados para tener 95 años? Soy feliz y si tengo ganas de vivir, muchas ganas. No me imagino que llegaré a 95 años, así como tu dices que no llegarás a los 108. Y no, no creo estar preparada ni para los 60 años. No es falta de deseo, es un poco de temor, veo que el mundo, nuestra cultura, no avanza en todo como lo hace en la tecnología. Hay mucha velocidad en algunas cosas, pero en otras no. Me da miedo que me toquen épocas difíciles de vivir.

Tintero creativo dijo...

Me alegro de haber llegado hoy a este blog, me alegro mucho, gracias